In verband met geluidskwaliteit bij binaire data via netwerken kan ik wel iets vertellen.
Het is zo goed als onmogelijk om een verschil in datakwaliteit te krijgen met goedwerkende netwerkswitches en -kabels. Waar de verkopers van "audiofiele" netwerktoestellen op rekenen is dat mensen niet weten dat in een netwerk een overdacht van data van punt A naar punt B 100% accuraat moet zijn. Ook met goedwerkende (en dat zijn ze lang niet allemaal!) "audiofiele" netwerktoestellen is dat zo. Accuraat is accuraat he. En met een klok heeft dat ook allemaal niks te maken. Ja, er is een ritme waarmee data in de vorm van netwerkpakketjes doorheen het systeem geleid worden. Maar dat is helemaal inherent aan de netwerkprotocollen (en daar zijn er maar liefst 7 lagen van niveau's van). Voor muziek tellen er in een netwerk maar twee dingen: de oorsprong in punt A waarbij de muziek ofwel van analoog naar digitaal gaat, of van een digitale bron wordt afgetakt, en als tweede het doel in punt B waarbij de binaire data weer omgezet wordt naar analoog. Als er een verschil in ritme zou optreden tussen punt A en punt B, noemen we dat jitter. Jitter kan echter niet optreden in een netwerk. Daar komt data immers 100% accuraat aan. Zelfs als er zware problemen zijn met de kabels of de apparatuur: dan worden de netwerkpakketjes herhaald totdat ze correct aangekomen zijn. Dus zelfs bij dergelijke problemen is de data die aankomt nog steeds 100% accuraat. Wat kan er dan mislopen? Als er zoveel netwerkpakketjes herhaald moeten worden, en er nauwelijks of zelfs helemaal geen perfect aankomen, dan kan de vloeiende toevoer staken en geneneert het systeem een fatele netwerkfout. Als dat tijdens weergave van muziek gebeurt, spreken we van een dropout (een duidelijke pauze in de muziek). Daarom gebruikt men bij telefonie vaak een ander netwerkprotocol dat UDP heet: dat zendt data zonder ooit aan de ontvangerkant te controleren of die correct aangekomen is. Dan heb je nooit dropouts, maar omdat de data dan niet meer accuraat is kun je wel vervorming krijgen. Bij telefonie besloot men dat het beter is dat de spraak blijft vloeien en neemt men voor lief dat die af en toe vervormd klinkt. Bij muziekweergave doen we dat niet. Daar werken we met dezelfde protocollen als die van computers voor het versturen van binaire data. En dan kun je dus bij fysieke problemen (of soms ook softwareproblemen) dropouts krijgen. Een manier om dat op te vangen is gebruik te maken van een buffer: dan houden we van enkele seconden tot een volledige minuut in een buffer bij zodat we altijd vloeiende muziek kunnen garanderen. Het betekent dan wel dat de muziek pas begint te spelen als die buffer gevuld is. En het betekent ook niet, dat er dan helemaal geen problemen meer kunnen ontstaan. Als de netwerkdata staakt of als er maar heel weinig correcte netwerkpakketten toekomen, dan zul je dat echt wel merken. En dan is het zeker tijd om je hoofd niet in het zand te steken en actief op zoek te gaan naar de problemen en die te verhelpen. Mijn eigen netwerk werkt absoluut correct, zowel draadloos als bekabeld, en doet dat al vele jaren. Vandaar dat ik muziek probleemloos via mijn netwerk kan afspelen zonder enig probleem of hoorbaar maar fout artefact. Wat in de opname zit, wordt weergegeven. Iets anders niet. En ik heb geen enkele "audiofiele" netwerkswitch of netwerkkabel in gebruik. Dat is dan ook dikke geldgraaiende onzin.