Luidsprekers van Johan Ketelaar bij de hifi club in Zwolle. Weet niet welk model was ergens in 1997/98. De clubavond daarvoor hadden we genoten van Xanadu luidsprekers waarbij we zelf muziek mee mochten nemen Age van Xanadu deed daar niet moeilijk over. Maar bij Johan Ketelaar mocht alleen muziek van deze meneer zelf gedraaid worden. En het was een heel droevig geluid. Moet toegeven dat het wel een behoorlijke ruimte was die gevuld moest worden...
Tijdens de laatste beurs in Alkmaar waar ik samen was met Cees was, bezochten we een zaal waar celliste Quirine Viersen ging spelen, dat klonk al beroerd omdat de akoestiek zeker ruk was. Daarna werd een heel groot luidspreker systeem het zelfde stuk gespeeld.....nog droeviger...
Ondanks de inderdaad beroerde akoestiek raakte het live gespeelde stuk iets in mijn (vermeende) hart.
Ik heb er de dame achter de schermen nog voor bedankt.
Dat raken blijkt toch een stuk lastiger voor elkaar te krijgen mbv elektronica, en heen en weer klapperende stukjes papier,metaal,plastic etc....
Hoewel ik veel plezier beleef aan de hobby (meestal toch) is het soms prettig ontnuchterend om weer eens een echt instrument te horen.
Fraaie speakers icm met een goede akoestiek kunnen een fraai plaatje toveren maar nooit "the real thing"