(<klik!)En ik luister met name naar een 96 kHz 24 bit HD-master van dit album: Mike Oldfield met 'Return to Ommadawn'.
Het muzieksignaal ziet er zo uit:
En dat is dus precies wat we willen zien en horen. Fors wat dynamiek, een ronduit spectaculaire klank en een schitterende opname. De muziek is akoestisch met een nadruk op gitaar.
Mike Oldfield keert met deze plaat terug naar zijn allereerste roots. Het doet inderdaad sterk denken aan 'Ommadawn' uit 1975 waarop hij voortbouwt, ongeveer zoals 'Tubular Bells II' voortbouwde op de originele 'Tubular Bells'.
Soms luister je naar popmuziek en dan klinkt het weer als een klassiek gitaarconcerto. Voor mij is Mike Oldfield een muzikaal genie en een van de grootste componisten van de 20ste én 21ste eeuw.
Ken je hem niet? Zeker eens beluisteren.
Hier een klein smaakje: