Ik kwam een oud artikel van Nelson Pass tegen en ben wel benieuwd wat de lezer vindt van een dergelijk opgezette test/vergelijk van kabels.
Artikel: Klik.
Prima verhaal. Als je de scoopbeelden er bij haalt is goed zichtbaar dat er verschillen tussen de diverse kabels zijn.
Misschien zou het leuk zijn geweest als er ook beelden bij hadden gestaan als er gewoon muzieksignalen worden gebruikt. Wat doen zeg maar normaal opgenomen tonen van een klavecimbel of voor mijn part een triangel als het je zou gaan om de verschillen in de kabels zichtbaar te maken. Mijn ervaring is dat je dan niet of nauwelijks verschillen zichtbaar kunt maken om de simpele reden dat het uiterste hoog dat er nog in de muziek zit niet zo hoog in volume komt dat het nog zichtbaar is te maken. Als je alles beneden de laat ik zeggen 20.000 hertz uit het signaal haalt blijkt dat er niet veel over blijft dan voornamelijk ruis waarin de boventonen van het boventoonrijke instrument dat werd opgenomen min of meer verzuipt. Het is daardoor dat je dan geen verschil ziet tussen de diverse snoeren. Verschil ga je pas zien als je de microfoons heel dicht bij de bron opneemt en dan bedoel ik ècht héél dichbij.
Neem je dus iemand op die bijvoorbeeld een toon op een dwarsfluit blaast kun je vanzelfsprekend zo dichtbij komen dat je afgezien van het gevoel dat je een paraplu moet opzetten om droog te blijven, substantieel zoveel hoog krijgen dat dan wel ver boven de 20 kHz gaat en dan zou je verschil kunnen zien. Máár... er is dan denk ik nog steeds een belangrijke geven dat wat je ziet in deze niet hoorbaar is. Het blijven dan wel tonen die ver boven dat wat het oor kan horen zitten waardoor je dan toch geen verschil kunt waarnemen tussen de snoeren die worden aangesloten. Verschillen kun je alleen horen zodra er beïnvloeding van de tonen beneden de 20 kHz is waarbij dan nog aangetekend moet worden dat voor veel mensen zo is dat dan een nog lagere frequentie dan die 20 kHz geldt.