Onwillekeurig neem ik dan toch het eerder door anderen geschrevene mee in mijn hoofd wanneer ik op luisterbezoek ga bij iemand. In dit geval wist ik dat de luidsprekers bij Epimetheus nogal ver uit elkaar staan en dat er geen sprake is van een ideale luisterhoek.
Zo kiest Epi er ook niet voor om zijn speakers in te draaien. Dat doe ik ook niet, maar mijn speakers zijn zo ontworpen dat deze niet ingedraaid dienen te worden. Ook weet ik dat Epi in hoge mate aan zelfbouw doet. Dat kan verrassend uitpakken. Na een vriendelijke ontvangst nam ik plaats op de bank in een zoldervertrek. Voor me stond een laag kastje met een enorme TV en dan aan weerzijden in een ongelijke driehoek de luidsprekers. De TV stond aan en terwijl Albert en ik kennismaakten, zocht ik de centerspeaker. Want de stemmen kwamen akelig goed uit de TV. Of van achter de TV. Deze centerspeaker was er niet. Het geluid kwam gewoon uit de speakers en de TV zelf stond op mute.
De metrum DAC en voeding had ik snel gespot. Dit zijn keurige kleine apparaatjes. De NAD 565BEE is van mij, en die werd aangesloten. Na enige worsteling met de apparatuur konden we gaan luisteren. We begonnen met Laurie Anderson.
Wat het geluid typeert bij Epimetheus is dat het breed staat, diep is, en toch precies. Het smeert niet uit zoals bij de meeste sets waarbij de speakers te ver uiteen staan en de luisterplek te dichtbij of te ver weg is. Het laag is goed aanwezig. Ik heb liever iets meer dan te weinig. Het midden vond ik terughoudend. Dat mag van mij wel wat feller, terwijl ik zelf met mijn mentor 8 speakers een uitermate "laid back" midden heb. Omdat de kamer goed gedempt is, en zelfs met veel zorg gezien de uitgekiende wandbekleding, twee schotten en twee wendbare platen links en rechts van de luisterplek, waren er geen/weinig reflecties in het hoog.
Laurie Anderson met Strange Angels werd mooi breed en diep neergezet. We hebben Home of the Brave niet beluisterd, maar iedereen die hier de video bij kent, weet dat Laurie daar op een podium haar ding stond te doen. Bij de weergave bij Epi had ik voor het eerst in al die keren dat ik het hoorde, een beeld van een breed podium bij Strange Angels. De luidsprekers verdwenen in het geluidsbeeld.
We besloten het vergelijk met de NAD 565 BEE aan te gaan. Vrijwel meteen viel op dat de geluidsbeeld (de soundstage) identiek was. Het laag trok (misschien) iets minder diep door. Het midden was wat rustiger. Maar dan heb ik het over details. Details zodanig in de marge, dat ze a) voor mij de investering in een duurdere DAC niet waard zijn, en b) ook nog weleens het gevolg kunnen zijn van suggestie.
We hebben ook naar The Cure Acoustic geluisterd. Smith stond op de juiste hoogte en plek. Annie Lennox met Primitive klonk goed. Haar stem was prettig en de percussie klonk goed. Het typische laag in dit nummer dat meestal alleen in een hoek van een woonkamer te horen is, was prima op de luisterplek. Ook bij deze muziek waren de verschillen met de NAD 565BEE minimaal.
Sis Nya - Jah kwam voorbij. Dat klonk ook erg lekker. Het geluid bleef met geen enkele mogelijkheid plakken aan de speakers.
Hierbij hulde aan de set van Epimetheus. Hij heeft dit naar zijn eigen - naar wat ik ervan begrijp - unieke ideeën gebouwd, aangepast, doorgesoldeerd, geplaatst en gemuteerd
, met als resultaat een fraai geluidsbeeld/soundstage. Dit vond het meest typerend en het fraaist van de set. En ik heb sinds het luisterbezoek al 2 PM-s van Epi gekregen met allerlei spotifylinkjes, en dat vind ik erg leuk: enthousiame. Liefde voor muziek. Luisterbezoeken afleggen (en ontvangen), nieuwe muziek leren kennen. Want wat kan muziek toch mooi zijn! En wat kan apparatuur een leuk vehikel zijn om te komen tot een mooie weergave!
Epimetheus, bedankt voor de gelegenheid om te komen luisteren!
