Deel 2:
Hififreak kwam zag en hoorde ………………………. de set van Buizenman!Enkele vragen aan Buizenman:
Wat is je favoriete stuurbuis?
De E88CC, want die is erg lineair. Grote uitsturing met lage vervorming is mogelijk met deze buis. Wordt het erg moeilijk of kritisch, dan maak ik gebruik van een 6BX7. Die klaart ’t klusje voortreffelijk.
Wat is je favoriete eindbuis?
Eerst luid lachend, maar dan volgt het verlossende antwoord: Een EL34!
Die is niet veelgevraagd en dus in ruime mate voorhanden. Voor mijn mono’s maak ik graag gebruik van de 6336, maar met de 6B4 is ook iets moois te maken. Vele buizen kunnen ’t in principe goed doen als de vervorming binnen de perken blijft en doet ie ’t in het laag minder, dan is dit te wijten aan de slechte kwaliteit van de trafo’s.
Wat is je favoriete type versterker?
Een torrenbak, want die meet gewoon beter, maar ik bouw nu eenmaal uit liefde en sentiment graag buizenversterkers. Sommigen gebruiken buizenversterkers met als argument, dat ze de vervorming als prettig ervaren. Natuurlijk, waarin je gelooft dat denk je ook in je set terug te horen. Mijn voorkeur gaat uit naar balansversterkers en daar heb ik er dan ook “een paar” van gebouwd, maar ik heb ook wel wat geknutseld met single ended spul.
Daar gaat echter niet mijn voorkeur naar uit, omdat ik ervaar dat single ended versterkers iets extra’s doen met geluid en dat is mijns inziens niet goed. Ik ken mensen die met zo’n versterkertje van anderhalf Watt dolgelukkig zijn en alleen maar kamermuziek beluisteren. Voor steviger werk heb je echt ander materiaal nodig om de muziek op realistische wijze weer te geven. Daarnaast loop je snel tegen verzadiging in de uitgangstrafo aan. Wil je meer vermogen, dan is dat natuurlijk mogelijk, maar houdt er rekening mee dat je dan ongewild hoofdsponsor van Eneco wordt.
Maak je gebruikt hij speciale, dure audiofiele componenten of gewoon standaard?
Audiofiel geneuzel? Pure onzin! Natuurlijk moet je goede componenten gebruiken, maar daarin zijn we m.b.t. buizenversterkers de laatste jaren compleet de weg kwijt geraakt. Ik zal niet ontkennen dat de condensators enorm verbeterd zijn en dat vind je terug als je een schakeling meet. Ik koop mijn onderdelen op beurzen en rommelmarkten en daar is echt geen gebrek aan kwaliteit. Rotzooi kun je natuurlijk overal kopen, maar daar ga ik met een grote boog omheen.
Wel eens gedacht aan zilveren bedrading in een dikke teflon of katoen mantel?
Breed grijzend wuift onze Buizenman de vraag weg. Ik heb al eerder gemeld hoe ik daarover denk. Gezien het marginale verschil in geleiding grenst het investeren in zilveren bekabeling aan kapitaalvernietiging. Ik doe er niet aan mee, maar wens anderen er veel plezier mee.
Wat is je oordeel over output transformerless versterkers?
Dat is nu juist zo’n type versterker waarbij het goed mis kan gaan als er een buis uitklapt en er geen condensators aan de uitgangen zitten. Een OTL is breedbandig en je hebt een schakeling nodig met veel buizen vanwege de relatief hoge uitgangsimpedantie van het gebruikte materiaal. Ik vind ze onvoldoende veilig want een kapotte buis kan dramatische gevolgen hebben voor je luidsprekers. Dit probleem kun je dan wel weer opvangen met grote condensators aan de uitgang, maar daar ben ik geen voorstander van, gezien de nadelen die daar weer aan kleven.
Hoe denk je over power triodes zoals de 211, de 845 en de 6c33c?
Met de 211 kun je prachtige versterkers bouwen, maar je moet weten waar je mee bezig bent gezien de hoge werkspanning.
De 845 is een specifieke modulator buis die ook weer onder hoge spanning zijn werk moet doen, dus hetzelfde recept. Het is echter wel een buis die heel helder gloeit ten opzichte van veel ander buizen.
De 6c3c heeft een enorm lage inwendige weerstand en hij behoort tot het zware materieel. Bijkomend voordeel is dat hij handelbaarder is qua werkspanning.
Wat zijn je ideeën en klankvoorkeuren met betrekking tot gelijkrichters (buizen of halfgeleiders)?
Onze buizenman glimlacht ondeugend. Om te zien een buis, maar verder doe ik er het zwijgen toe. Volgende vraag graag!
Wat is je ideale driver/voortrap.
Een drivertrap met ingangstrafo.
De set van Buizenman:
De bestaat uit de volgende apparatuur:
Voorversterker: Marantz SC 80
CD-speler: Marantz CD 80 waar inmiddels alle condensators van vervangen zijn. Dat was nodig want die hadden hun beste tijd gehad.
Eindversterkers: Eigenbouw met als buizen de 6336, de 6BX7 en een 6SL7.
Dit is trouwens zijn meest favoriete setting.
Luidsprekers: Tannoy D700
Interlinks: Eigen fabrikaat met een goed stuk afgeschermde kabel als uitgangspunt.
Luidsprekerkabel: Type standaard dropveter die je tegenkomt in de car-hifi, maar volgens Buizenman zou ‘t wat dikker mogen zijn, gezien de lengten die hij gebruikt.
Stroomkabels: Standaard spul.
Verder heeft Buizenman een zeer uitgebreide cd-collectie en is zijn smaak erg breed. Orgel, klassiek, populaire mannen- en vrouwen stemmen, je vindt het allemaal in zijn collectie. Dit komt mede voort uit het feit dat buizenman slechts enkel en alleen cd’s per doos koopt, met als voordeel dat je soms blij verrast wordt doordat je in aanraking komt met muziek die je totaal onbekend is.
Voorversterker, cd-speler en de buizenmono's van Buizenman.
Luisteren naar de set van Buizenman:
We luisteren verschillende stukken muziek. Populair, licht klassiek en stevig orgelwerk.
De volgende cd’s passeren de revue:
Cantate Domino-Torston Nilsson
Organ Spectacular-Jean Guillou
Take a look-Natalie Cole
Moonlight Screnacle-Ray Brown and Lawundo Almeido
Encores-Virgil Fox
Theme of the Pink Panther-Erich Kunzel
Diverse stukken orgel o.a. van Ton Koopman.
Aangezien Buizenman over de breedte van zijn kamer draait en hij de speakers vrij dicht op de muur heeft staan is het laag niet in alle gevallen schoon. In sommige passages roffelt het laag er lustig op los, maar dat is niet in alle gevallen zo.
Op mijn vraag waarom hij niet in de lengterichting zijn speakers opstelt antwoordt zijn betere helft het volgende: Als hij dat doet dan is het probleem opgelost en heeft hij niets meer te zeuren. Misschien moet hij ’t maar gewoon zo laten staan, anders zou het saai kunnen worden en de glimlach verraadt dat dit al eerder onderwerp van gesprek is geweest en ook nog wel en poosje zal blijven. Ik heb diverse malen een setje D700’s te koop zien staan en heb me dan ook diverse malen afgevraagd of dit misschien een van de mindere speakers zou zijn die Tannoy in de markt gezet heeft. Ik heb bij Buizenman in ieder geval het antwoord gevonden. Op het soms enigszins boomy laag, hetgeen voortkomt door de plaatsing, is de set uiterst aangenaam om te beluisteren. Nooit schreeuwerig in het hoog, zelfs zijdezacht, maar nimmer duf of slaapverwekkend. Ik heb eerder sets gehoord in combinatie met Tannoy speakers, maar nog nooit was het midden en hoog zo aangenaam als in deze set. Eigenlijk zou ik deze speakers wel eens in mijn luistergrot onder de loupe willen nemen. Wat niet is kan immers nog komen.
De Aftertalk of in goed Nederlands: We leuteren nog wat gezellig na.
Op mijn vraag hoeveel versterkers Buizenman nu eenmaal gebouwd heeft, valt er even een stilte. Voorzichtig neemt hij nog een teugje van zijn whiskey. Kom maar eens mee, dan zal ik je wat laten zien. Via de woonkamer gaan we richting de hal en dalen we af naar de kelder. Via een ruime hal betreden we een ruimte van enorme afmeting die voor een groot deel vol staat met stellingen, heel veel bananendozen en hier en daar een setje luidsprekers.
Mijn mond valt open van verbazing. Lopend langs de stellingen tel ik in gedachten, maar na enkele meters geeft ik ’t op. Hoeveel heb je er wel niet? Buizenman lacht en z’n antwoord is kort. Ik denk zo’n zeventig versterkers. Ze staan allemaal keurig gerangschikt naast elkaar. Ik zie diverse merken EL34’s aan me voorbij flitsen, maar ook 300B’s en nog veel meer. Het is ronduit indrukwekkend, eigenlijk teveel om zo maar mee geconfronteerd te worden. Op een setje na zijn alle versterkers, inclusief de behuizing door Buizenman gebouwd. Ze zien er stuk voor stuk heel professioneel uit en er is duidelijk zorg besteed aan zowel uiterlijk als het technische gedeelte.
Na bekomen te zijn van de eerste schrik loop ik langs de dozen. Allemaal tot de nok toe gevuld met allerlei typen en merken buizen, veelal nog keurig in de kartonnetjes. Na de dozen volgen de kratten en weer is het buizen, buizen en nog eens buizen wat de klok slaat. In weer een andere stelling struikel ik bij wijze van spreken over een enorme voorraad trafo’s, elco’s en allerhande andere onderdelen voor de toekomstige bouwwerken die Buizenman van de straat zullen houden. Voorts sta ik ook nog even met open mond naar een stelling te kijken die vol staat met buizenradio’s. Het zijn er voldoende, maar ooit was de voorraad veel groter vertelt Buizenman. Ik geloof Buizenman blindelings op z’n woord. Wat een ruimte en wat een “vulling!”
Weer boven aangekomen legen we de glazen, komen we tot de conclusie dat het bere gezellig was maar dat het inmiddels veel later is dan we aanvankelijk dachten. Na Buizenman en zijn betere helft uitgebreid bedankt te hebben voor de gastvrijheid en goede verzorging nemen we afscheid.
Rustig loop ik samen met de veroorzaker van mijn Hififreak-bestaan naar de auto. We stappen in en aanvaarden de terugreis. Eenmaal thuisgekomen schuiven we nog even aan onze stamtafel en nippen we nog een paar Portjes naar binnen en tussendoor is alles wat we deze avond aan indrukken opgedaan hebben het onderwerp van gesprek. We zouden er nog uren over kunnen praten, maar de klok tikt inmiddels gestaag door richting twaalf uur en ook nu weer is de tijd rijp om afscheid te nemen.
Die nacht slaap ik onrustig. Het was zo indrukwekkend dat je zoiets niet een twee drie van je af schudt. De dagen daaropvolgend dendert het door, hetgeen overslaat in een gelukzalig gevoel. Ik heb ’t echt allemaal mee mogen maken en maak er jullie deelgenoot van. Waarvan akte!
Met oprechte hifigroet,
Uw aller doch enigen Hififreak
©
WWW.HIFIFREAK.NL