Vanmorgen bloedprikken. Deze keer door een allerliefst dametje
van ergens in de dertig.
Nu moet dat alweer meer dan tien jaar en daardoor is de plek door littekenweefselvorming duidelijk herkenbaar.
Zij wees een plek aan, een centimeter of acht van die plek waar dus de ader loopt en vroeg: hier maar even proberen?
Waarschijnlijk had ik toen een zeer merkwaardige uitdrukking op mijn gezicht maar even later werd op de juiste plek en
niet waarneembaar afgetapt. Het enige wat ik kon zeggen was: Volgens mij bent u een boefje. Als antwoord kreeg ik een
glimlach zoals je maar zelden tegenkomt
Daarna naar Rotterdam voor een jaarlijks bezoek aan Kookpunt. Nu was ik op zoek naar een nootmuskaatmolen en in
die winkel wordt dat gewoon gedemonstreert,
met nootmuskaatnoten
Geslaagt dus
