Dat is voor mij precies andersom. Vind ik de muziek niet mooi kan het nog zo mooi klinken ik luister er niet naar. Bij diverse muziekdagen van het forum hoor ik dan de eerste halve minuut aan en denk dan was deze muziek maar weer voorbij. Helemaal pech bij een vergelijk van apparatuur want om dan diverse keren hetzelfde stuk, alleen voor mij, kloot'n muziek te horen is min of meer een bestraffing.
Daarom lukt het meestal ook niet om een muziekdag te organiseren met een vergelijk erin, halverwege de sessie is de helft naar de wc, aan het roken of koffiedrinken. Het zal dan waarschijnlijk voor meer mensen gelden. De echte die-hards zitten er dan nog en die horen het verschil ook niet echt want er is altijd discussie wat nu wel en niet gehoord wordt en beter klinkt.
Daarom zijn de muziekdagen hier oké want er is eigenlijk nooit een vast programma. Er staat een set er is muziek en er zijn mensen die er geïnteresseerd in zijn maar vooral met elkaar ouwehoeren. Jacco is er,denk ik altijd, die meet alles door en we horen zijn oordeel en luisteren dan naar waar hij de vinger opgelegd heeft. Zo ervaar ik muziekdagen en daar beleef ik veel plezier aan. Ik hoor tijdens die dagen liever blues uit de jaren 60 van een bedenkelijk geluidsniveau dan b.v. Patrica Barber die een emotieloos jazzy nummer voortbrengt met uitgekiende basloopjes die precies te volgen zijn. Of onderstaande wat me doet denken aan Kopenhagen en de Oostzee. Voor het eerst gehoord in de studio van Han tijdens een muziekdag waar we zelf muziek meenamen en draaiden met een verhaaltje erbij waarom dit. Dat gaf toen kippenvel. Zou ik mee kunnen nemen naar een winkel als test cd. Als het me dan geen Kopenhagen of Oostzee gevoel geeft wordt het niet gekocht.