Ik heb me nog nooit onveilig op straat gevoeld, nu ben ik ook niet iemand die het avontuur opzoekt en hoef niet daar te zijn waar iets loos is.
Stieneke en ik komen regelmatig in Den Haag en daar voelen we ons vrij en veilig, of het nu op de Haagsche Markt of in de Haagsche Bluf is. Al die wilde verhalen die in de media worden verkondigd wij zien ze niet.
We zijn vaak in Kopenhagen geweest, daar is het vrij en veilig, we komen graag terug. We staan dan op een camping in één van de buitenwijken van Kopenhagen, Ishoj, daar waar de soorten mensen zeer gemengd zijn, geen centje pijn. In Denemarken mag men graag BBQen, vooral op de grote grasvelden vlak achter de Oostzee, ook daar een gemengd publiek en gaat altijd goed. Wat wel opvalt is het grote aantal drankverslaafden in Kopenhagen.
Een andere pleisterplaats voor ons is Bremen, ook daar niets aan de hand, vrij en veilig. Als Werder Bremen thuis speelt lopen de supporters gewoon door de binnenstad, die keren dat wij erbij waren werd niets afgebroken of rellen.
Voor mijn toenmalige werk regelmatig in Engeland geweest. Daar vond ik het verschil tussen arm en rijk opvallend, sociaal een derde wereldland maar een onveilig gevoel heb ik er nooit gehad.
We komen eigenlijk elke dag wel in Grunn. Gezellig druk, vele soorten en verschillende mensen, jongen mensen en we voelen ons er veilig.
Dat onveilige gevoel zal dan wel heel persoonlijk zijn, ik heb het niet, zoek het niet op en laat me het niet aanpraten.