Dat sluit aan bij de filosofie van bijvoorbeeld Linn die zeggen dat de bron het belangrijkste is. In de meeste studio's wordt over het algemeen toch respectabele apparatuur gebruikt.
De meeste high end sets zijn toch een vergrootglas en soms merk je dan dat dingen in dat geluid bijvoorbeeld niet kloppen met de werkelijkheid, het niet uitgebalanceerd klinkt of niet zorgt voor een geluid geheel naar jouw smaak. Het is mijn mening dat in nogal wat van dit soort aangelegenheden er onterecht naar een opname wordt gewezen. Hetzelfde kan zich ook voordoen in andere gevallen, bijvoorbeeld een mismatch in de set. Hoe een opname op jouw set klinkt zowel de goede als de slechte eigenschappen, zegt misschien wel veel meer over jouw set, dan over de opname. In mijn optiek is het wel belangrijk dit te erkennen omdat dit je eigen ontwikkeling en de ontwikkeling van je set in de weg staat.
Los daarvan is de opname een gegeven. Er is in mijn ervaring apparatuur die het kennelijk in zich heeft toch meer te presteren, zonder of met een minder negatief gevolg voor mindere opnames. Zoals ik al aangaf ben ik daar zelf gevoelig voor. Maar ieder zijn eigen ding wat dat betreft. Er moet dan alleen niet zo gezeurd worden over opnamekwaliteit, maar men moet tevreden zijn met wat men heeft. Experimenteren in de gevallen zoals hierboven aangegeven kan overigens geen kwaad.
Er zijn ook genoeg audiofiele labels die gangbare klassieke muziek uitbrengen of popmuziek op (veel) betere kwaliteit. Ik neem aan dat je het gepling pling op sommige hifishows bedoeld. Ik kom er al een paar jaar niet meer, maar soms wordt daar alleen non-muziek gedraaid vanwege vermeende opname kwaliteit of effect gedoe.
