Wel opmerkelijk dat zulke discussies zich alleen schijnen voor te doen op HiFi fora. Computernerds bijv. zullen het niet in hun hoofd halen een willekeurig draadje te vervangen door een ander om vervolgens op hun forum te gaan beweren dat hun PC ineens een stuk vriendelijker in de omgang is geworden. Stofzuigerfanaten denken er niet aan hun Dyson alléén aan te sluiten op een groep die beveiligd is met een race-zekering.
Nog nooit ben ik een Mielefan tegengekomen die gelijk bij aanschaf van een nieuwe machine de trommel eruit rukt en vervangt door een zelfgemaakt zilveren exemplaar.
Het "probleem" van onze hobby is volgens mij de " botsing " tussen datgene waar het uiteindelijk om draait : muziek, een subjectief ervaren emoties-genererende kunstvorm en de apparatuur die electronisch de ( miniatuur- )weergave daarvan verzorgt.
Prachtige klanken die ons kippevel kunnen bezorgen, kunnen eigenlijk alléén maar door prachtige apparatuur en draadjes weergegeven worden, is dan een voor de handliggende denkfout. Dikke kabels voor zware bassen, ragfijn zilverdraad voor de zuiverste hoge tonen, gloeiende buizen voor dat extra warme gevoel van vermeende muzikaliteit etc.etc.
Alles wat muziek bij ons los kan maken projecteren we óók op de kastjes met weerstanden, condensators, transistors en draden die er voor zorgen dat we de opgenomen muziek zo goed mogelijk weergegeven krijgen. Dat deze apparaten zich gewoon aan de wetten van de natuurkunde houden, móeten houden, om die truc überhaupt voor elkaar te krijgen, daar hebben de HiFi-onados geen boodschap aan : 't is emotie wat telt. Want muziek is emotie.
Kijk je eens naar de mensen die ervoor zorgen dat we onze gewaardeerde muziek gereproduceeerd ( ! ) thuis op de bank tot ons kunnen nemen, dan valt toch op hoe volstrekt anders die met apparatuur omgaan. Studiokabels komen van een rol, met robuuste stekkers plugt men allerlei apparaten aan elkaar die er voor zorgen dat wij thuis de illusie krijgen bij de muzikanten in de opnameruimte te zitten.
Luisteren naar wat ze opgenomen hebben doen ze met " monitors ", luidsprekers zonder fratsen die doen wat ze moeten doen : weergeven van het opgenomen materiaal. Nergens de hocuspocus die pas bij de HiFifreak thuis ontstaat.
Daarbij hebben wij, toch ook menschen nietwaar, ook nog eens te maken met aspecten als deze : goeie rode wijn smaakt een stuk minder bij blauw licht en heerlijk bij gedempd rood licht.
Wat zou een TL-buis met Agnes Obel's muziek doen............