Mijn mening is dat het horen van verschillen aan de ontvangstkant zit en niet aan de zenderkant.
Ik vind dat als je daar niet eens over na wilt denken dat je een nogal saaie vent bent.
Jij zit zó vast in die mening dat je 2e stelling overkomt als een klacht dat ik je geen gelijk wil geven. Mijn waarheid is een stuk ingewikkelder dan die van jou omdat ik jouw waarheid moet zien te combineren met andere waarheden. Er is niet 1 universele waarheid namelijk.
Iedereen die lang met hifi bezig is weet dat er enorme valkuilen zijn bij het beoordelen van verschillen. Daarom luister ik ook weken naar spullen om ze op waarde te kunnen schatten. Het gaat hierbij dan voornamelijk om een gevoel. Maar iets van objectiviteit is er wel. Je kunt bijvoorbeeld prima constateren of de laagste bastonen goed worden weergegeven. Plaatsing van de stemmen en instrumenten is ook prima objectief vast te stellen: je kunt het aanwijzen of niet.
Waar de subjectiviteit toeslaat is of het geluid je raakt en of je het gevoel hebt dat de muziek er 'is'. Als ik zeg dat de menselijke hersenen een nogal ingewikkeld systeem zijn waar beïnvloeding op allerlei manieren mogelijk is bedoel ik natuurlijk dat dat voor iedereen geldt, ook voor mij.
Welnu, waar ik rekening mee moet houden bij het beoordelen van het geluid zijn de valkuilen van subjectiviteit, de mogelijkheid dat apparaten een subtiele eigen signatuur kunnen hebben, de akoestiek en een factor X. Die factor X heeft niets te maken met de gangbare natuurkunde. Het kan iets zijn wat onontdekt is maar ook een bepaalde invloed op die ingewikkelde hersenen van ons.
Dat het er is staat voor mij vast. Nu is het de kunst om, rekening houdend met al die factoren, uiteindelijk in je eigen subjectieve cocon een optimaal geluid te krijgen. En dan vind ik het fascinerend om eens zo'n super-kabel in huis te hebben. Hij ziet er precies zo knullig uit als de andere kabels die ik heb liggen. De allergoedkoopste Audioquest kabel ziet er veel mooier uit. En toch hoor ik iets in het geluid wat ik nog nooit heb gehoord.
En nu zou ik dat gevoel voor altijd willen hebben. Blijft het? Wordt het zó gewoon dat het niet meer opvalt? Wordt er toch iets in mijn hersenen getriggerd waardoor ik alleen maar dénk dat het zo majesteitelijk klinkt? Maar wat is dat dan? Is het misschien iets in de Suzy Wong tegels? De permanente aanwezigheid van iets ongerijmds is één van de dingen die hifi voor mij zo leuk maken. De natuurkundigen hebben het antwoord niet maar ook de andere disciplines niet.
Ik moet het dus helemaal in mijn eentje doen. Alle anderen ook trouwens want iedereen heeft zijn eigen waarheid. Mensen die hier tegen kabeltjes zijn hebben misschien wel een voorliefde voor een bepaalde versterker en houden zich in het versterkertopic wijselijk op de vlakte.
Hoe ongerijmd het is: ik gebruik sinds een paar weken het programma Fidelizer op mijn HT-pc. Alle software gaf daarvoor aan dat de bitstream bit-perfect werd doorgegeven. Toch levert het programma, dat iets reorganiseert in de interne processen van Windows, een verbetering op van het geluid. Is het nu nóg bit-perfecter?
De scepticus downloadt dat programma gewoon niet. Sommigen gaan vervolgens achter het toetsenbord hiertegen fulmineren.