Go West - Luisteren naar de afstudeeropdracht van Koen!Al enige tijd geleden was de afspraak gemaakt en op de eenentwintigste oktober stond dan ook de afspraak in mijn agenda vermeld.
De dagen ervoor kondigde zich al hondenweer aan, hetgeen mij al vaker ten deel is gevallen als ik “on tour” ben. E
en paar dagen voor ons treffen wisselden we de gegevens uit die ertoe doen om op de juiste bestemming te komen en daarmee was de weg vrij om aan het eind van de middag de reis te aanvaarden.
Voordat we de B de sporen zouden geven, kon ik nog net voorkomen dat Audiofreak de taxushaag die ons zo lief is zou ruïneren en zo gingen we dan monter op weg richting het westen van het land.
De reis bracht veel regen en windstoten, zelfs Donner und Blitz, maar uiteindelijk konden we dankzij Willem precies op tijd onze bestemming bereiken.
Na de bel beroerd te hebben verwelkomde gastheer Koen ons zeer snel en konden we wind en regen achter ons laten om ons aan serieuzer zaken te gaan wijden.
Zoals eerder vermeld komen we voor de muziek. De set, met grotendeels units van de fabrikant Scanspeak, staat opgesteld in een rechthoekige ruimte.
Op de vloer ligt tapijt en het plafond is van het type systeemplafond.
Langs alle zijden staat dempingmateriaal opgesteld dat ervoor zorgt dat bij binnenkomst direct duidelijk is dat deze ruimte erg rustig is.
In de lengterichting staat de set opgesteld. Achter de speakers, aan het oog onttrokken staat een groot deel van de elektronica opgesteld t.w. de eindversterking, DSP enz.
Tegenover de luidsprekers staan twee stoelen opgesteld.
Een vrij dichtbij, de ander er een paar meter achter en vanaf die plek wordt de beluisterde muziek afgespeeld middels een laptop en kan het geluidsniveau geregeld worden met de voorversterker.
Uiteraard heb ik wat zilverlingen meegenomen en kunnen we kiezen uit meer dan orgelmuziek.
We gaan van start met het eerste stuk en wat direct opvalt is dat het geluid op mij nogal een compacte indruk maakt.
Vanuit mijn luisterpositie vooraan kan ik niet zeggen dat het geluid me direct pakt of meeslepend is.
Beschrijving van enigszins doods en gelimiteerd komen eerder in me op. Het mist in eerste instantie openheid.
Daarnaast ervaar ik grote verschillen als ik mij naar voren, naar links, rechts of naar achteren begeef.
Meer in het directe geluid van de speaker, als ik naar links of rechts buig, geeft een m.i. aangenamer geluid te horen.
Als ik plaats neem op de stoel waar “DJ Koenski” totdat moment gezeten heeft, ervaar ik dit eveneens als een stap in de goede richting. N
a enkele stukken bespreken we het ervarene en licht Koen e.e.a. toe omtrent het hoe en waarom.
Ik ga er vanuit dat Koen dit zelf uit de doeken,zal doen, waarmee mij een vertaalslag bespaard blijft.
DJ Koenski in eigen persoon.
Door met de muziek en met dit verschil dat Koen de instelling van de elektronica enigszins gewijzigd heeft en de dempingmatten, die aan weerszijden van de lange kanten stonden, weggehaald zijn.
Het geheel maakt nu toch een meer volwassen indruk en ik handhaaf mijn wat grotere luisterafstand.
Als ik tussentijds opsta en wat heen en weer loop achter mijn luisterzetel is er een meer dan genietbaar geluid.
Waarnaar we luisteren is waarschijnlijk het best te benoemen als een brandschoon geluid.
Na de wijziging, het ontbreken van aanpassing, zal het meetbaar wellicht minder correct zijn maar bevalt het mij in ieder geval veel beter.
Als Koen even wat nummers tevoorschijn tovert, het luistervolume wat opgevoerd wordt en we luisteren naar Wende, valt mijn onderkaak op de grond! Prachtig hoe die stem staat als een huis en het geheel geeft een enorme betrokkenheid. Het systeem lijkt qua volume oneindig ingezet te kunnen worden waarbij het geluidsbeeld rotsvast overeind blijft staan!
Oscar Peterson’s “You look good to me” staat ook als een huis.
Nergens in mijn optiek enorme uitschieters, die in eerste instantie zo pakkend kunnen lijken maar op termijn bestempeld worden als ergernis.
Geen heesheid in het hoog of vertroebeld geroffel in het laag. Nee, niets van dit alles, behalve muziek maar dan wel met een hoofdletter!
We gaan nog even door met Mercedes de Sosa, een stukje gezongen mis van César Franck en wat blijkt als ik op mijn horloge kijk, is dat de tijd in rap tempo aan ons voorbij getrokken is.
Hoogste tijd om nog een fotootje te schieten, de boel in te pakken en huiswaarts te gaan.
We nemen innig afscheid van Koen bij de voordeur en begeven ons in de kou en wind, op weg naar ons veilige thuis.
Op de terugweg is het systeem van Koen uiteraard onderwerp van gesprek.
Qua opbouw en ontwerp geen doorsnee weergever, maar wel een paar luidsprekers die kunnen boeien tot de laatste toon is uitgestorven.
Het is net als met de bliksem.
Dit natuurlijkverschijnsel boezemt enorm veel ontzag in als het voor je neus zichtbaar wordt.
Zo is het ook met deze speakers, als je erdoor geraakt wordt laat het een onuitwisbare indruk achter.
Koen, bedankt dat je dit wilde delen en tot spoedig weerziens!
Waarvan akte.
© www.hififreak.nl