Als het zulke grote stromen betreft en ik kijk naar die dikke strippen, dan bekruipt mij de gedachte dat 2,5 kwadraat speakerkabel wel erg dun is.
Of maak ik een denkfout?
Die 2,5 kwadraat is alleen niet dik genoeg als de weerstand van de
gehele kabel te hoog is. Die dikke strippen pas je alleen maar toe om een stabiele verbinding met een zo gering mogelijke overgangsweerstand te kunnen maken maar het is helemaal niet erg als er in de hele traject van de stroomkring stukken zitten met een gering oppervlak van de doorsnede. Zolang die stukken maar kort zijn is dat op de totale weerstand geen enkel probleem.
Denk in deze aan bijvoorbeeld de zeer geringe draaddikte die in powertransistoren zitten voor de verbinding tussen de aansluitingen van de transistor en het halfgeleidermateriaal in de transistor. Die draadjes zijn een paar tiende van een mm dik en daar gaat dan moeiteloos 30A doorheen. Dat dunne draadje - het maatje van een enkel draadje uit standaard elektriciteitssnoer - is dan ook geen enkel probleem simpelweg omdat het draadje weliswaar dun máár ook erg kort is en daarom maar heel weinig invloed heeft op de totale weerstand want dat is wat telt. Om dezelfde reden is het dan ook geen punt als in de versterker voor de bedrading van de versterkeruitgang naar de aansluitklemmen waar de luidsprekerkabels moeten worden aangesloten een wat dunne kwaliteit snoer zit.
Heb je dus pinkdikke luidsprekersnoeren dan kun je daar bijvoorbeeld gerust korte stukjes soepel snoer van een makkelijker hanteerbare dikte aanzetten (solderen) om het beter te laten passen op de stekkers, klemmen of wat dies meer zij. Op de totale weerstand van de kabel maakt dan die laat ik zeggen 10 cm van een veel dunnere kabel niet uit. Je kunt dat ongestraft doen aan beide kanten van het dikke luidsprekersnoer doen. Dat een luidsprekersnoer wil het een goed luidsprekersnoer zijn van begin tot het eind dezelfde oppervlakte van de doorsnede moet hebben is flauwekul.