Dat levens van mensen elkaar kunnen raken voor een bepaalde of onbepaalde periode en later zo dichtbij zijn maar heel ver weg.
Soms heel erg jammer en soms is het maar beter zo.
Marcel
Ja Marcel, jouw verhaal is geheel en al van toepassing op een voorval wat ik ooit meemaakte. In de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw verzorgde ik wereldwijd de PR voor een bekende Engelse Sixties band en ik kreeg ook regelmatig post m.b.t. deze groep.
Zo ontving ik in mei 1991 een bubbeltjes envelop van ene Rex Woodard uit Texas met daarin een brief, een cassettebandje en 30,00 US Dollar.
In de begeleidende brief stond het verzoek om een aantal nummers van de voornoemde groep op te nemen, omdat Rex zelf alle vinyl had grijs gedraaid waardoor e.e.a. niet meer zo fris klonk.
Tevens vermeldde hij dat hij terminaal ziek was en dat hij nog maar heel kort te leven had. Hij wilde graag nog éénmaal een aantal ongeschonden nummers van de Engelse band horen.
Diezelfde middag heb ik een cassettedeck geleend bij de plaatselijke Hifizaak van Piet Hiensch en om 17.00 uur op diezelfde middag ging er een spoedzending naar Whitehouse in Texas.
Het verhaal van Rex had mij behoorlijk aangegrepen en het hield mij 's avonds flink bezig. Mijn vrouw had dat in de gaten en zij opperde: "Waarom bel je niet even naar Texas om nog even met de man te praten ?".
Ik heb daarop het nummer opgevraagd bij de afdeling "buitenlandse telefoonnummers" en de telefoniste verteld waar het in deze om ging.
Het duurde nogal even voordat ik weer contact kreeg met de telefoniste en zij vertelde dat ze op het door mij opgegeven adres geen telefoonnummer had gevonden, maar dat in hetzelfde plaatsje wel iemand met dezelfde achternaam woonde. De telefoniste gaf aan dat zij had doorgezocht omdat mijn verhaal haar nogal raakte.
De telefoniste gaf mij het nummer en even later had ik contact met de persoon in kwestie.
Er werd door een vrouw opgenomen met een "hello" en ik legde haar uit waarom ik belde en dat ik graag met Rex wilde spreken.
Op dat moment werd het even stil aan de andere kant van de lijn en ik kreeg met een omfloerste stem de boodschap: "I'm sorry Sir but Rex passed away last night !".
Ik heb de vrouw gecondoleerd en haar het beste toegewenst en ik zat een moment geheel uit het lood geslagen op de bank.
Ik heb nooit een reactie gekregen op mijn zending en door de jaren heen bleef het voorval mij bezighouden.
Een aantal maanden geleden zat ik wat op mijn laptop te rommelen en ik vulde zonder verder na te denken de naam Rex Woodard in ineens kreeg ik behoorlijk wat informatie over Rex.
Rex bleek een vooraanstaand advocaat in Beaumont Texas te zijn geweest en van jongs af aan was hij een fanatieke fan van de Amerikaanse popgroep The Four Seasons.
Hij had in het Amerikaanse blad "Goldmine" een uitgebreid artikel geplaatst over deze groep. In dat zelfde blad had hij mijn artikel over de Engelse popgroep gelezen en zo was hij dus kennelijk achter mijn adres gekomen.
In zijn laatse jaren schreef Rex samen met bandlid Tommy de Vito de biografie "Now and then" over het reilen en zeilen van The Four Seasons en er werd afgesproken dat eventuele opbrengsten gedeeld zouden worden.
Helaas kwam het tijdens het leven van Rex niet tot een publicatie, maar na de van Rex dood wist Tommy de Vito een aantal geinteresseerden te vinden die de biografie gebruikten om er de wereldbekende musical "The Jersey Boys" van te maken.
Deze musical kreeg diverse awards en de musical genereerde enorme bedragen.
Donna Corbello, de vrouw van Rex heeft een zaak aangespannen om haar deel van de inkomsten te toucheren, maar deze poging lijkt voor alsnog niet zo succesvol.
Inmiddels heb het adres van Donna kunnen achterhalen en we hebben inmiddels enkele malen mailcontact gehad.
Mijn envelop was destijds bij haar zuster terechtgekomen (de vrouw die ik in 1991 belde) en hij schijnt in de commotie tussen andere spullen zoekgeraakt te zijn.
Tja, soms kan het raar lopen in het leven !