Goed, even terug naar de openingspost van Wilco
Het echte vertier waarmee ik mij als dreumes kon vermaken was muziek beluisteren. Wat een wonderlijke wereld!
Ik was dan ook zielsgelukkig toen ik een mondharmonica kreeg. Daarna kwam de blokfluit.
Op een gegeven moment: gitaar, dat moest hem worden! Ik was toen een jaar of 10 maar dat weet ik niet zeker meer.
Er werd een gitaar gekocht bij een muziekinstrumentenwinkel in de Bruinstraat in Rotterdam van de familie Saris.
Daar kreeg ik een jaar les van mevrouw Saris: Stemmen, eindeloos toonladders herhalen, noten lezen en stukjes leren uit, te kopen, boekjes.
Heel gezellig, eens in de week. Het was een clubje van een man of vier en ik was, veruit, de jongste.
De lessen werden gehouden in een lager gedeelte van de winkel, ook een etalage. Je zat dan werkelijk tussen de instrumenten.
De grap was dat als je een bepaalde toon aansloeg er altijd wel een ander instrument mee ging doen, een drumstel of wat dan ook
Toen twee jaar Rotterdamse Muziekschool. Inmiddels met een andere gitaar klassiek gedaan en dat was best wel studeren.
Daarna kwamen, in navolging mijn muziekkeuze van toen
, de elektrische gitaren, bas, versterking en vervorming pedalen.
Er gebeurde in die jaren heel veel maar een afspiegeling van dat gedeelte is terug te vinden in een schrijfsel van Hififreak in Recensies.
Ik heb daarna weinig meer gedaan. Temeer daar ik door medische gevolgen deze eeuw niet meer kan spelen zoals ik graag zou willen.