Deel 1 en 2 hebben zich in het verleden afgespeeld. Vandaag had ik wederom een herkansing om ze nogmaals te beluisteren, anders gezegd een aangepaste versie ervan.
Deel 1 One in a million
of
Een uit een dozijn
Met de uitspraken; beter dan elke speaker tot 3000 euro en ongevoelig voor akoestiek moet je iets in de markt hebben gezet wat ongeloofelijk goed is of je moet een cursus marketing gaan volgen. In ieder geval was ik wel nieuwsgierig en ben er dan ook op uit gegeaan.
Had voor mezelf een compilatie cd gemaakt van muziek die ik erg goed ken en van verschillende genres.
Verder is mijn neef ook meegegaan die ook wel wilde weten wat de Millon in huis had.
De aankomst
We hoefden niet ver te rijden en eigenlijk hadden we het ook te voet kunnen doen.
Toen we aan belden deed er een man open die ons meteen hartelijk verwelkomde evenals de hond dat deed.
Bij binnenkomst troffen we een woonkamer aan die mij deed denken aan een oude franse cq engelse stijl zo rond de 18e eeuw.
Niet geheel mijn smaak maar het was wel netjes. De kamer was een soort l vormig met aan de voorkant een kleine nis waar een grote eiken met glazen deuren kast stond en tegenover gesteld nog een andere waar ceedees in stonden. Onder het raam was een enorme vensterbank waarin ze een tv hadden verwerkt die je omhoog kon halen als je wilde kijken. En tegenover het raam stond een kleine 2 zitter en voor mijn gevoel was alles gepropt op 10m2. Wat mij betreft kon het niet fouter qua akoestiek maar daarover later meer.
De eigenaar was al meer dan 40 jaar een hifiliefhebber en eigenlijk ook al heel z'n leven op zoek naar "the holy grail"en volgens hem is dat de Millon.
Toen hij kennismaakte met deze speaker was hij meteen verkocht want er was geen een speaker die zón geluidsbeeld qua neutraalheid en helderheid kon wegzetten.
Hij heeft toen zijn B&W 802 meteen verkocht en overgestapt naar Millon.
De sessie
We beginnen met Trijntje Oosterhuis en na enkele minuten kijk ik mijn neef aan met de vraag waar luister jij naar. m'n enthousiasme stort als een kaartenhuis in elkaar. Een sprankelend hoog en een laag waarvan je het niet van verwacht maar emotieloos als de pest.
Nee .... dit gaat het absoluut niet worden en nam een slok van m'n koffie. Als 2e nr had ik Golden earing met i can sleep whitout you en daarvan verwachte ik een drum die zou spetteren maar ik moest hem eerder gaan zoeken. Dit te kennende geven aan de gastheer kwam het antwoord "dat het aan de opname lag" de millon laat alleen horen zoals het is bedoeld...
Neemt hij me nou in de zeik of hoe zit het??? Gaat Eva Cassidy verandering brengen met Somewhere over the rainbow het antwoord daarop is ja.
Voor de 1e x had ik het gevoel dat dit nummer beter klonk dan anders wat ik wil omschrijven als meer op de voorgrond,het gevoel alsof ze dichterbij stond. Kijk dit is een goede opname zei de gastheer terwijl ik het niet anders ken als een nummer met veel ruis, tenminste als je het met een koptelefoon beluisterd.
La haberena van Yellow is een nummer dat alle elementen in een speaker aan bod laat komen en dit nummer ging gruwelijk hard en goed. op mijn Quadrals. Op de Millon klonk het anders maar zeker niet slecht en er begon wat te dagen.
Akoestiekkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk kkkkkkkkkkkkkkk en plaatsing daar gaat het fout en goed ook. Dus ze zijn wel degelijk gevoelig voor het eerder genoemde. Ik heb gewoon buiten het geluidsveld gezeten en naar iets zitten luisteren wat eigenlijk totaal niet klopt.
En dan zit er maar een ding op en dat is de boel verbouwen, voelde me net Hottentot die een middagje bij je langs komt.
De boel eens wat verder uit elkaar gezet en van het raam af en zón 2 graden naar binnengedraaid, zelf ben ik in het midden gaan zitten met opnieuw Yellow. Om Dub z'n bewoordingen aan te halen het klinkt beterder en smaakt naar meer.
Waar gaat dit in godsnaam over vraag je je misschien af, geloof me of niet die vraag stelde ik mijzelf ook.
Nou, Katie melua dan; een prachtige weergave van een stem die deed voorkomen alsof ze op je schoot zat, maar op het moment dat je ze wilde aanraken was ze weg. Kortom plagen dus en daar kan ik slecht tegen.
In deze toestand kan ik geen eerlijk oordeel geven over wat de Millon nou echt kan. Het blijft door mijn hoofd spoken dat de akoestiek nog een veel te grote vinger in de pap roert en mij op het verkeerde been zet.
Het lijkt alsof het speelt als een reuzenrad in de ronde maar het komt niet naar je toe om je mee te nemen in het verhaal.
We hebben nog wat nummers van Queen, Micheal Jackson en nog wat anders beluisterd en elke keer kom ik tot dezelfde conclusie.
Hoewel het weer werd gegooid dat de opname de eindkwaliteit bepaalde reste mij niet anders om een vergelijk op te zetten.
Hoewel ik nu kan meedelen dat de Millon niet slecht is, kan ik voor alsnog niet meegaan in de stelling beter tot 3000 euro.
De Millon heeft een mooi hoog en laag maar het mid laat zich niet spreken daar waar het mijn inziens om draait.
Afgesproken is dat als ik hier de Adam HM2 in huis op proef heb een vergelijk wordt gedaan hier in huis.
Daarna zal ik een eindconclusie geven die bindend zal zijn.
Groet Bryston
Deel 2
Milllon op bezoek bij Bryston en nam forumlid Schoonderwaldt mee.
Na eerder de vraag gekregen te hebben of er ooit eerder een return had plaatsgevonden, moest ik deze helaas met nee beantwoorden.
Jammer, want ik had graag vernomen hoe het verhaal was afgelopen aangezien ik in bezit ben van de de Millon cobra. Heb je zin om het verhaal af te maken? Kun je meteen de Adam's horen.
Is goed wanneer spreken we af? Heb nu nog vakantie dus deze week zou perfect uitkomen......
Gisteravond was het dan zo ver en hebben we letterlijk alles uit de kast getrokken. Heel leuk die actieve speakers waarvan de eindversterkers in de unit zitten, maar wat minder handig als er bezoek komt. Marktplaats toch maar eens afstruinen voor een mooie eindbak maar dit even terzijde.
Allereerst wil ik Schoonderwaldt bedanken voor het mogelijk maken van deze avond want het is telkens toch een verhuizing en niet geheel zonder risico dat er iets beschadigd kan raken.
Met de WAF van deze speaker zit het wel goed en vrouwen zullen deze dan ook met :heart: bestempelen. Ze zijn prachtig afgewerkt en hebben het voordeel dat qua formaat niet als dienblad gebruikt kunnen worden, daar waar ik hier thuis nog wel eens een opmerking over moet maken.
Uploaded with ImageShack.us
Zoals je kunt zien is de opstelling niet ideaal maar het is wel de realiteit van alle dag. Hoewel het moeilijk op de foto te zien is staat de Millon redelijk vrij van het dressior en hebben ze een onderlinge afstand van 2 meter.
Nadat de boel is aangesloten nemen we plaats in de bank en laten we Millon van start gaan met Pink Floyd the devision bells. Wat meteen opvalt is het schone hoog en wederom het mooie laag vanuit 10cm unit in een kleine kast.
Na goedkeuring van herkenning van klank door Schoonderwaldt zullen we maar meteen eens met deur in huis vallen. Ik had immers nog een appeltje te schillen met Millon die mij in een eerdere sessie aan het plagen was.
Binnen een minuut is het me helemaal duidelijk nadat ik Golden Earring met "i can sleep without you "op had gezet. Even spoel ik nog terug en vertel mijn bevindingen van de drums die helemaal achter in de zaal zit weggekropen voor m'n gevoel.
Dit heb ik nog nooit zo ervaren met een andere speaker of hoofdtelefoon en tevens is het ook niet natuurlijk als een drummer wat harder uit haalt het ergens weg valt.
We schakelen even om naar Adam en draaien hetzelfde nummer.... Ik neem aan dat de drummer niet is gaan verzitten, duidelijk is wel dat het de voorgrond betreed en het plaatje weer klopt.
Er volgen wat nummers van Ruth Jacott, Simply Red, Madonna en Micheal Jackson met "dirty Diana" waarbij we continu over hebben geschakeld van de Adam naar de Millon en vice versa.
Ten opzichte van de Adam komt de Millon op mij timide over en heeft hij m.i problemen in het middengebied. We denken samen dan ook dat de tweeter teveel alleen moet doen . De vraag die ik dan ook zou willen stellen is; kunnen we het filter niet een x tegen het licht houden en eens kijken of er wat meer middengebied te behalen valt. Ik moet af en toe goed m'n best doen om passages te volgen daar waar Adam het bij je komt brengen.
Meer ga ik ook niet vergelijken met de Adam. Schoonerwaldt zou ook nog een stukje schrijven over zijn bevindingen en daarover laat ik hem liever het woord doen.
Voor mij lag de avond wel in de lijn van verwachting ik ben anders ge(ver)wend en daardoor minder enthousiast.
Neemt niet weg dat het een gezellige avond was en we weer een ervaring rijker zijn.
Bryston
Deel 3
Vandaag was er tijd om de aangepaste versie te beluisteren en moet eerlijk bekennen dat ze bij Millon hun best hebben gedaan om het beter te krijgen. De kast is iets dieper en is het filter aangepast. Helaas kon de persoon mij niet vertellen of er nu ook andere units zijn gebruikt. In ieder geval hebben we ze vergeleken met een Opera Grand Mezza, gewoon om eens simpelweg te vergelijken wat zijn nu de verschillen. Het valt in 1e instantie niet mee om de bijsmaak die ik heb van de Millon te vergeten en of ik het helemaal uit mijn hoofd krijg valt ook te betwijfelen.
Na eerst wat nummers te hebben beluisterd van de STS Digital Marantz cd viel op dat het zoekgevoel weg was. Er is nu een totaalbeeld die kloppend is en hele fraaie dingen laat horen maar daardoor wel een ander nadeel liet horen.
We pakken de cd Micheal Jackson - Bad er maar eens bij. Billie Jean wat een verrekte moeilijk is dat en op vele manieren te interpreteren maar wat is nu de werkelijkheid? Beide systemen faalde wat mij betreft maar onderlinge verschillen waren groot.
Dynamiek en plaatsing waren duidelijk in het voordeel van de Opera. Het was vanaf de luisterpositie allemaal beter en makkelijker te volgen en spette het er allemaal meer vanaf,het attack gevoel. Bij de Millon blijft het wat plakken aan de speaker en lijkt het allemaal wat meer achter de units te begeven als een soort muur, vlak en recht. Duidelijk is ook nog steeds dat het in een puntbron speelt daar waar de opera het de ruimte ingooit en overal wel wat te beleven is. Daarin tegen doet de Millon het beter in het hoog/mid gebeuren en is eigenlijk gewoon heel goed te noemen. Voor degene die de cd van Micheal Jackson kennen weten dat de tweeter echt wel op de proef gesteld wordt, daar waar de Opera op het randje speelt neigend naar schel brengt de Millon een zijdezachte weergave. Dat is zijn kracht of tevens ook zijn mankement, met andere woorden hoort een speaker daar op het randje te spelen of heeft mijnheer Jackson toch echt anders bedoeld zoals Millon het vertegenwoordigd?
Ook het laaggebeuren was bij beide verschillend en qua klank van hoe ik vind dat een bas moet klinken,geef ik het voordeel aan de Millon. Het is een mooi dieplaag alleen valt deze wat zwaar op de maag doelende op dat er wat meer ruimte tussen mag zitten dat wat de Opera wel doet. Bij Opera mis je weer het dieplaag, die wat oppervlakkig blijft, maar wel meer de punch heeft en daardoor beter te volgen is wat ik eerder ook al aanhaalde.
Als ze bij Millon het naar mijn mening voor elkaar krijgen om het geluidsbeeld van de speaker af te kunnen gooien cq wat grootser laten overkomen (dus geen puntbron) dan heeft de markt er een geduchte concurrent bij.
Bevooroordeeld of niet hebben ze bij Millon wel stappen vooruit gemaakt maar is het nog niet af om ontspannen muziek te kunnen luisteren. Het blijft in het hoofdje malen dat ik naar de speaker toe moet terwijl mijn mening is dat het andersom moet zijn.
