Gisteren heb ik een prachtige, gezellige middag en avond mogen beleven. Ik ben namelijk in bad geweest! Er zat echter geen water in dat bad maar het was tot de rand gevuld met gastvrijheid, goede gesprekken, mooie muziek en er zat een flinke toef culinair genot op! Echt heerlijk, ik heb er volmaakt tevreden een paar uren in rond gedobberd.
Reeds enige jaren geleden onstond bij Richard en mij een wederzijdse interesse elkaar eens op een andere manier dan een forum meeting te ontmoeten. Gewoon lekker thuis dus. En gisteren was dat moment daar. De afspraak was dat ik mij kort na het middaguur zou melden op het adres van Heer Richard en zijn wondeschone prinses Linda voor de lunch. Zo gezegd, zo gedaan. De ontvangst was hartelijk, de koffie smaakte uitstekend. Er waren heerlijk verse belegde broodjes en ruim voldoende gesprekstof.
Na deze heerlijke lunch, de magen goed gevuld, was het tijd de set van Richard eens aan de tand te voelen. Nu was ik naar Richard vertrokken in de veronderstelling een soort showroom vol Needles aan te treffen. Dit was niet het geval. Aan de prachtige Sphinx versterkers waren met twee dikke kabels de Sonus Fabers verbonden. Die hadden al een tijdje op de achtergrond staan opwarmen en nu was het moment gekomen ze eens even de sporen te geven. Een keur van artiesten kwamen voorbij, waaronder:
- Steven Wilson - Luminol
- Mary Gauthier - The foundling
- Mary Gauthier - March 11, 1962
- Dire Straits - Fade to black
- Great Lake Swimmers - <titel vergeten>
- Joe Bonamassa - Woke up dreaming
Ik moet concluderen dat, ondanks de 'keiharde' inrichting van de huiskamer deze set een heel mooi plaatje neerzet. Alles is er gewoon. De gebruikte speakers hebben een zijdezachte tweeter aan boord wat ik als zeer aangenaam heb ervaren. Het midden en laag was ruim voldoende naar mijn smaak. Ik kan mij echter wel voorstellen dat er mensen zijn die het wat 'tam' vinden wanneer zij naar deze set luisteren. Dat is een kwestie van smaak natuurlijk. Maar volgens mij heeft Richard met deze wonderlijke doosjes de spijker op de kop geslagen. Dit mede gezien bijkomende facoren als de akoestiek, opstelling en dergelijke. Veel groter dan het nu is zou ik het gewoon niet maken. Wellicht kan het wat zachter maken van de inrichting nog heel iets meer uit deze set halen.
Ondertussen werd mijn aandacht voortdurend afgeleid door Linda. Niet haar overigens prachtige verschijning maar het feit dat ze gewoon zwaar stond te klussen in de keuken. Hetgeen zich in de kamer manifesteerde als heerlijke geuren. Boeuf Bourgignon moest het worden en ik kon ook een vorkje meeprikken als ik dat wenste, was de mededeling. Die verleiding was mij veel te groot, ik heb er zonder morren aan toe gegeven
Tijd voor een hapje en een drankje... Ondertussen heb ik Richard verzocht plaats te nemen op de luisterplek en te kijken wat hij vindt van een prachtig lang stuk muziek van Porcupine Tree,
The sky moves sideways, phase 1. Ik zou van een afstandje kijken naar de manier waarop dit beleefd werd. Richard kende dit stuk niet maar genoot zichtbaar van de plotwendingen. En daar genoot ik dan weer van, net als van die heerlijke wafel met slagroom.
Er volgde daarna nog wat muziek van de Dual platenspeler. Ik had namelijk wat LP's meegebracht die Richard kon toevoegen aan zijn verzameling. The Art of Noise bijvoorbeeld. Al snel daarna was het weer tijd om te gaan eten. We hebben heerlijk gekletst, ik heb genoten van de heerlijke maaltijd die Linda had getoverd, de muziek van Yonderboy, een flinke kop koffie met zoetigheden toe.
Toen realiseerde ik mij dat het imiddels al half negen in de avond was. Aangezien ik nog een reisje huiswaarts moest maken besloten we afscheid van elkaar te nemen. Onderweg naar huis gingen mijn gedachten nog eens door de belevenissen van de dag. Prachtset gehoord, goede muziek, fijne gesprekken. Ik heb Richard en Linda leren kennen als twee oprecht autentieke, open en warme persoonlijkheden met smaak en stijl. In alle opzichten bevlogen en met passie.
Beste Richard en Linda, ik zal ongetwijfeld dingen vergeten te vermelden in dit verslag. Wat een belevenis. Eigenlijk wilde ik wel bij jullie blijven wonen. Maar het idee mijn lief weer in mijn armen te sluiten was ook zeer aantrekkelijk. Dank jullie wel voor al het goede waar ik van heb mogen genieten. Bij deze een invitatie het nog eens hier over te komen doen. Hoewel ik twijfel of ik jullie gastvrijheid wel kan evenaren.
Liefs, hartelijke groeten,
André