Met volle bepakking naar het noorden. Een bezoek aan Richard!
Tijdens een van de schaarse luistermiddagjes in ons thuis, waarbij diverse mensen aanwezig waren, besloten Richard en ik dat het wellicht leuk was om wat zelfbouw breedbanders naast elkaar te zetten. Inmiddels had Richard al het een en ander gebouwd volgens het Needle principe en stonden er bij mij ook nog wat projectjes op stapel volgens hetzelfde recept. Echter Needles met andere units en correctienetwerkjes.
Een datum was snel geprikt, eveneens weer snel opnieuw afgestemd, en zo konden we dan langzaam groeien naar het moment waarop het treffen plaats zou vinden.
Qua beleving en voorkeuren zitten Richard en ik wel aardig op dezelfde lijn. We houden beiden van de meest uiteenlopende genres qua muziek, hebben een voorkeur voor apparatuur en leven samen met de vrouw van ons leven.
De wijze waarop we invulling geven aan het ten gehore brengen van muziek is echter totaal verschillend. De set van Richard staat opgesteld in zijn woonkamer en bij mij heeft de set bewust een onderkomen gevonden in een aparte ruimte. Dat laatste was een niet te vermijden keuze omdat ik na onze laatste verhuizing op geen enkele manier meer concessies wilde doen aan de opstelling van mijn set.
Aangezien mijn betere helft graag een filmpje of serie kijkt en ik enkel het journaal volg, kan het kijken het luisteren, of omgekeerd, dus ergerlijk in de weg zitten. Toen de set nog wel opgesteld stond in de huiskamer waren er altijd wel kleine grijpgrage vingertjes, die op magische wijze aangetrokken werden door het rack met blinkende spul. Al die draai- en drukknopjes wilde het kleine grut graag beroeren of men stapte over op rondjes draaien om de min of meer vrijstaande speakers.
Zoiets hoort natuurlijk bij een rijk sociaal leven maar is niet ideaal voor de wijze waarop ik mijn hobby vorm wilde geven. Dit alles heeft me doen besluiten een eigen luistergrot te stichten waar ik zonder beperking mijn audio-apparatuur kan opstellen, volgens geheel eigen inzichten. Bijkomend voordeel is dat daarmee de woonkamer leefbaarder is dan ooit.
En zo kwam de dag naderbij dat ik mijn spullen in moest pakken om af te reizen naar Richard. Om het spul ongeschonden te vervoeren bleef er niets anders over dan de apparatuur beschermend te verpakken. De bronnen en versterkers vonden al snel hun plekje in dozen die er qua formaat voor waren gemaakt. Bij de Needles lag dat wat anders, dus heb ik daar mijn creativiteit op los gelaten. Voorts een doosje voor de JVC Woodcones. Tot slot nog een doos met cd’s, interlinkjes, speakerkabels, stekkerblok, pluggen, plakbandautomaat en al wat een mens nog meer nodig heeft als hij in een MacGuyver situatie geraakt. Toen alles in de Ster geladen was bleek er slechts nog plaats te zijn voor een bestuurder en een passagier. De reis kon beginnen!
Na een verkwikkende nachtrust en de dingen van alle dag die afgewerkt moesten worden, gingen we klokslag 9.30 uur op weg naar het o zo schone Drente. Mijn medereiziger, Audiofreak, die altijd wel in is voor een reisje, zou vandaag mijn metgezel zijn en daar zat hij dan naast me. Aangezien hij een voorstander is van gemak, leunde hij onderuitgezakt in de stoel en had een gezichtsuitdrukking alsof hij het allemaal wel goed vond, don’t worry, be happy!
De reis verliep voorspoedig. Nergens oponthoud en andere verkeersellende kruiste ons pad niet, zodat we na een ruime vijf kwartier stopten op de plek waar Richard met zijn lieftallige Linda huist.
Na de hernieuwde kennismaking en de koffie besloten we het truckje uit te laden. De meegebrachte steekkar lieten we voor wat hij was en in een mum van tijd stond de apparatuur binnen opgesteld. Richard schudde het hoofd menigmaal en de lach was onafgebroken op zijn gezicht. Audiofreak had weer een zittende pose aangenomen en zag dat het goed was dat de anderen het werk deden.
Na nog wat bakken koffie, geschuif van de speakers kon het feest beginnen.
De versterkers en cd-spelers zijn allemaal van Sony, typen TA-FE370, TA-FE570, CDP-XE270 en SCD-XE670.
De vijf Needles maakten gebruik van de volgende units:
-Twee keer Visaton FRS8, de een met Tangband correctienetwerk en de ander met een netwerkje dat speciaal voor de FRS8 was ontwikkeld;
-Visaton FR10;
-Omnes Audio BB3.01;
-HiVi B3S en
-als extraatje de JVC-Victor SX-WD1KT Wood Cone.
We hebben verschillende muziekstukken gebruikt en iedere keer dat herhaald totdat er een set “afviel”.
Het verschil tussen de Needles met Visaton FRS8 unit was niet te duiden, ondanks het verschil in filtering en plaatsing van de unit in de kast.
De JVC was duidelijk de mindere in het laag t.o.v. de andere opgestelde luidsprekers. Hij is echter wel de meest gevoelige. Wil je de JVC grootster laten klinken dan moet je de set ondersteuning geven door ‘m dicht bij een muur te plaatsing. We hebben de set de rest van de dag liefdevol behandeld door ‘m vrij-af te geven.
Bleven over de Visaton FR10, Omnes Audio en HiVi B3S.
De FR10 is de grootste qua diameter en speelt levendig. Detail in het hoog en voor zijn afmeting alleszins acceptabel in het laag. De HiVi B3S is van bescheiden afmeting maar kan door zijn uitslag aardig wat lucht in beweging brengen. Totaal wekt hij de indruk het verst door te lopen in het laag maar dat komt m.i. doordat het in het hoog wat minder levendig, meer afgetopt is dan de Visaton FR10 en Omnes Audio.
De Omnes Audio komt het dichtst in de buurt van de FR10, levendig in het hoog, met voldoende fundament in het laag totdat …………………… we een doorstart maken met Love’s Divine van Seal.
We gebruiken pakweg de eerste minuut en vijfendertig seconden. Het onweer, het aanzwellen van de muziek en het inleidende stemgeluid van Seal. Dan blijkt dat de Omnes Audio het net anders doet. Het geheel maakt een ruimtelijker indruk. Nadat we het stuk diverse keren gedraaid hebben over de verschillende systemen is het verschil onmiskenbaar. Maakt dat de andere systemen ineens slecht? Absoluut niet! Stuk voor stuk blijven de Needles voor mij toppertjes in hun soort met wellicht de budgetuitvoering met de Visaton FRS8 unit prijstechnisch op eenzame hoogte.
We drinken nog sloten koffie, stappen over op thee, knabbelen heerlijk aan de verse broodjes en delen zaken van het leven dat we leiden en wisselen interesses uit. Ondertussen staan de HiVi B3S-en hun kunsten te vertonen op de Sphinxset, hetgeen aangenaam klinkt.
De moraal van het Needle verhaal is dat er verschillen zijn, maar dat de keuze die gemaakt wordt als men moet kiezen, veel zegt over smaak en dat in combinatie met de gebruikte muziek.
Nadat alles weer in de dozen zit, stapelen we alles weer in de Ster. We nemen afscheid van de uiterst charmante gastvrouw, haar vent en bedanken hen voor de getoonde gastvrijheid en goede verzorging.
De terugreis verliep voorspoedig en binnen de vijfkwartier zaten Audiofreak en ik met een glas, gevuld met rood druivensap in onze zithoek. We overzagen de dag en kwamen tot de conclusie dat die uiterst prettig verlopen was in het hoge noorden. Waarvan akte!
Met oprechte hifigroet,
Hififreak
©
www.hififreak.nl
